Marcelu I | |||
---|---|---|---|
308 - 16 xineru 309 ← Papa Marcelín - Papa Eusebiu → | |||
Vida | |||
Nacimientu | Roma[1], 6 de xineru de 255[2] | ||
Nacionalidá | Antigua Roma | ||
Llingua materna | llatín | ||
Muerte | Roma[3], 16 de xineru de 309 (54 años) | ||
Sepultura | Catacumbas de Priscila (es) | ||
Oficiu | sacerdote católicu | ||
Llugares de trabayu | Roma | ||
Santoral | |||
16 de xineru | |||
Creencies | |||
Relixón | Ilesia Católica[4] | ||
El papa san Marcelu I (llatín: Marcellus; 308-309), (¿?-Roma, Imperiu romanu; 16 de xineru de 309), foi escoyíu como Papa Nᵘ 30 de la Ilesia católica, dempués de cuatro años de la muerte del papa Marcelino por cuenta de la persecución del emperador Diocleciano (303 al 305). Tocólu face-y frente a la crisis dexada ente los cristianos por dicha persecución y que por mieu al martiriu habín'apostatado de la so fe o a cencielles abandonáu les práutiques relixoses, pero agora queríen tornar a la Ilesia. Decretó qu'aquellos que deseyaben volver a la Ilesia teníen que faer penitencia por renegar de la fe mientres la persecución. Los que taben en contra d'esta decisión consiguieron que l'emperador Majencio desterrar.
Morrió nel exiliu'l 16 de xineru de 309. El so cuerpu foi devueltu a Roma y soterráu nel campusantu de Priscila.
Mientres el so pontificáu dedicar a volver edificar los templos destruyíos na persecución. Estremó Roma en venticinco sectores con un presbíteru o párrocu al mandu de cada unu d'ellos. De calter enérxicu, ordenó que los obispos non pudieren axuntase en conceyu ensin la so autorización esplícita.